Zwitserland zegt

Een sterke traditie geaccrediteerd betekent dat de inwoners van de vallei van Anniviers waren de laatste om het christendom te omarmen. De verschillende stammen die zich hadden gevestigd, hetzij in de Rhône-vallei, hetzij in de zijdalen, was al gedoopt, Sion en was lang de zetel van een bisdom, de felle Anniviards offerde aan heidense goden, het vet genoeg missionarissen durven over de drempel van hun vallei.

Gescheiden van de wereld door hun rotsen, geen andere ambitie dan te leven vrij en alleen in de schaduw van de bergen waar hun voorouders, een stam van Hunnen of Saracenen, (er is nog geen overeenstemming over dit punt) toevlucht hadden gevonden; deze barbaren had geen relatie met de mensen van de vlakte.

Ze zijn gekleed in dierenhuiden. De producten van de aarde en die van hun kuddes hebben ruimschoots voldoende aan hun behoeften, indien noodzakelijk ding, le sel, had gemist hun, op hun grondgebied zonder spoor.

Aan te schaffen, af en toe, ze brak in de vlakte, voorkeur Sierre die hen aan de monding van de vallei gepresenteerd, en geclaimd als een eerbetoon, leningen, de club in de hand, om kracht te krijgen, als we ze niet vrijwillig geef.

Het was in een van deze uitgangen, liggend in de straat een misvormd kind, dwergsoort namen ze een nieuwsgierig dier, ze nam het zonder meer alsof het een zak zout, en brachten het hoofd van hun stam, die onder zijn gehouden en behandelde hem met vriendelijkheid. Echter, na drie jaar, het arme kind, popelen om zijn familie te zien, wist te ontsnappen en keerde terug naar Sierre.

Later, bereikt mannelijkheid, dezelfde Dwerg wiens naam was Zacheo, bedacht de wens om het christelijk geloof wilde berg mensen te brengen, een beroep op zijn kennis van hun taal gunstig door hen worden ontvangen, en laat hen weten de waarheden geopenbaard door God aan de mensen.

Maar zoals alle inspanningen tot dusver om deze om te zetten barbaren had jammerlijk gefaald, eerste, Zacheo die zijn project gecommuniceerd, begroet met spot en hoon. Verre van onthutst, de dappere kleine dwerg alleen beperkt tot de Heer van Rarogne bidden, Heer van Sierre, te lenen hem een ​​mooi boek van evangeliën, versierd met gouden letters en gravures, meermaals, hij boekrol had gezien ; en, mits dit kostbare boek, de volgende dag, Na een overnachting in de gebeden, hij dook resoluut in de smalle bergpas die de opening van de vallei vormt.

Bij het betreden van het in de rug tijdens de Navizance, buurten en klimrots opgestapeld in bed. Gelukkig, dit jaar, een zeer hete zomer hadden deze stroom gereduceerd tot de toestand van een stroom van weinig belang.

Om een ​​ziekelijke teint die ook Zacheo zijn, het bedrijf werd ontmoedigend. In de steilste plaatsen, Hij duwde zijn boek voor hem op de rots, die hij vervolgens hing de voeten en handen, en het is glad en in blok, tegen de avond bereikte hij, versleten met vermoeidheid, binnenkomst Valley. De wachter, want er was altijd een ster om deze plek, de gemakkelijk te herkennen. Hij troostte hem met melk en bracht hem aan de oudsten van de stam die precies boord die dag gehouden. Alle verheugde zich bij de wederkomst van dwerg, die na zeventien jaar afwezigheid, misvorming had nog opvallender geworden. Alleen, oude blinde chief, die, zittend op een hoge stenen, Het voorzitten van de raad, gefronst.

Na een paar momenten van reflectie, Hij herinnerde eraan dat volgens zijn vroegere gebruik, Dwerg, als elke buitenlander die in de vallei brak zonder geroepen, moest worden opgeofferd aan de gigantische gletsjer; et il toegevoegd: « Toen Zacheo hier werd gebracht, Ik stierf niet, Ik voerde mijn honden; maar vandaag aan dat zij zelf, volgens de wet onzer vaderen, hij moet sterven. Zijn bloed is op hem! »

De bestellingen van de oude, Zacheo wist, waren onherroepelijke. Dus, er bleef geen andere hoop dan op een verblijf van de zin te verkrijgen. Hij toonde zijn schat hij had gehouden, tot tijd, in de plooien van haar sjaal, en zich tot zijn rechter:

- Master, dit-is het, voordat ik offeren aan de god van de gletsjer, geef me meer tijd om te lezen een van de verhalen in het boek dat ik bracht. Aangezien u de beelden is versierd niet kan zien, zal je waarschijnlijk leuk dat ik je de uitleg…

Cela zegt, en zonder te wachten op een antwoord, met een stem van emotie gemaakt indringender, kleine apostel begon de heilige tekst hem beginnen te vertalen het elfde hoofdstuk van het Evangelie volgens Johannes.

De drukkerij was voltooid. Op veler verzoek, de oude chief ingestemd om hem te laten leven de dwerg totdat de gehele supply had gelezen, dagen doorgebracht in, voordat de vergaderde gemeente.

Zo weken en maanden, zelfs een jaar zonder te luisteren lèrent Zacheo was bang dat op enigerlei wijze. Omgekeerd, zijn wijsheid en vriendelijkheid had hem won de genegenheid van barbaren, ook gefascineerd door het lezen van Gods Woord, punten stonden te popelen om het einde te zien.

Maar het is niet zo mooi ding ze heeft een einde, Nauwelijks had hij klaar met de laatste pagina, dat de formele orde van de oude leider die, hoewel het nemen van plezier in het Evangelie rekeningen, verweet intern breken van de door het verlengen van het bestaan ​​van de kleine missionaris wet, het moest bereiden te marcheren naar de dood, of, zoals werd toegepast in dergelijke gevallen, in een van de spleten van Weisshorn worden geworpen.

Terwijl Zacheo, buigen onder het gewicht van het volume dat nauw verbonden zijn nek, geavanceerde een niet ongelijk aan de plaats van het op afstand uitvoeren van meer dan een competitie, le glacier, alsof hij te popelen om zijn slachtoffer te slikken, werd doven horen kraken en langdurig.

Verre van neergeschoten door het vooruitzicht, de heldhaftige kleine dwerg toonde geen angst, en frequente stops of zittend op een rotsblok te worden gehoord herders maakte hem parade, Hij maakte gebruik van de laatste momenten om te verbranden in hun achterhoofd de stelregels van het Woord des Levens. Toen hij dichterbij de bodem van de vallei, het aantal van degenen die hem vergezelden was altijd vergrootglas, en alle gezichten, hij de compassie die zijn lot geïnspireerd kon lezen.

In toenemende mate ook, de gletsjer dreigde. Sinister gerommel schudde zijn azuurblauwe oppervlak en verspreiden angst in de harten…; leek het erop dat de Giant, moe van het wachten op zijn prooi, de grote huilt Partij Claims.

Hij drong er daarom de veroordeelde, en na het werpen in de eerste scheur kwam, alle assistenten vluchtten zonder te kijken achter hen, niet om te worden ingeslikt met hem.

O wonder ! Rift was nog maar net gevormd door het kraken dat de executie had verhaasten. Ze aangescherpt om een ​​kleine diepte, en de eerste schok voorbij, Zacheo gleed zonder het gevoel enige nadelige, in dezelfde positie als een schoorsteenveger in een open haard.

Hij kwam dus zonder het vrijgeven van zijn schat had leeg gelaten tot het gesmolten gletsjerwater. Na een moment van bezinning, verrast om te leven, hij volgde de huidige kruipen naar het dak, die hij gebruikte om een ​​einde, en bevond zich geopend, doorweekt van kop tot teen, maar ongedeerd.

Wanneer, zijn boek onder zijn arm, hij verscheen in het midden van de barbaren, een enorme kreet van verbazing begroet zijn aankomst. In overleg, vielen op hun knieën voor hem… Maar hij zwaaide hen, en het afnemen van getuigenverklaringen van uitgifte, Hij deed hen begrijpen dat de kracht van de Verlosser die zo wonderbaarlijk had bewaard.

Bij het horen van dit verhaal, zelfs het hart van de oude chief verzacht. Hij reed op de site, en, in het midden van al Zijn volk, riep hij, uitgestrekte handen: "Jezus van Nazareth is onze God, en Zacheo is de hoge priester! »

En na hem, hele gemeente herhaalde dezelfde woorden.

Zacheo voor de eer, die volgens de gewoonte van de barbaren werd belasting hoofd van het land bevestigd; maar hij bood aan een deputatie van de inwoners van de vallei leiden tot de bisschop van Sion, om hem te vertellen dat de hele stam had opgelost onder zijn leiding te zetten, maar behoudt zich het recht van het maatschappelijk franchises.

Al snel na, Zacheo buitengewoon toegewijde priester, terug naar de vallei met een aantal diakenen tot het onderzoek van die afgodische beginnen, het volgende jaar, hij de vreugde van het dopen in de wateren van Navizance had, Pinksteren.

aandeel